อาหารมีความสำคัญยิ่งต่อการพัฒนาเด็กวัยเรียนทั้งทางด้านร่างกาย
และสติปัญญา
ถ้าอาหารมีการปนเปื้อนของเชื้อโรค หรือสารเคมีก็จะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของนักเรียนได้
มาตรฐานด้านอาหารสะอาด
และปลอดภัย
เป็นมาตรฐานที่กระทรวงสาธารณสุขกำหนดขึ้นเพื่อส่งเสริมให้ประชาชนทุกคนได้บริโภคอาหารที่สะอาด
และปลอดภัยต่อสุขภาพ แต่จากการสุ่มสอบถามโรงเรียนทั่วประเทศจำนวน
2,243 โรงเรียน (กรมอนามัย , 2547) พบว่า ร้อยละ 90.2 ของโรงเรียนทั้งหมด ยังไม่เคยได้รับการสำรวจรับรองมาตรฐานของ โรงอาหาร
โรงครัว จากหน่วยงานใดเลย ด้วยเหตุนี้
กรมอนามัยจึงเห็นความจำเป็นที่จะต้องเร่งดำเนินการเพื่อพัฒนาโรงอาหาร
โรงครัว ของโรงเรียนให้ได้มาตรฐานด้านอาหารสะอาด
รสชาติอร่อย
มาตรฐาน “ อาหารสะอาด รสชาติอร่อย” (Clean Food Good Taste ) ซึ่งประกอบด้วยมาตรฐานที่สำคัญ 2 เรื่อง
คือ ลักษณะทางกายภาพของโรงอาหาร โรงครัว
สถานที่รับประทานอาหารที่ถูกสุขลักษณะ และมาตรฐานด้านความสะอาดของอาหารที่จำหน่ายในโรงเรียน
มาตรฐานทุกข้อถูกกำหนดขึ้นเพื่อปกป้องคุ้มครองสุขภาพเด็กและเยาวชนให้ได้รับประทานอาหารที่
สะอาด อร่อย และปลอดภัย
โรงเรียนสุราษฎร์ธานีเป็นโรงเรียนอันดับ1ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี
ในโรงอาหารจะแบ่งเป็น
3 โซน ได้แก่ โซน A , B ,C ตามลำดับ
ง่ายต่อการซื้ออาหาร โซน A จะเป็นอาหารประเภท ข้าวแกง โซน B
จะเป็นอาหารประเภทส้มตำ ก๋วยเตี๋ยว และโซน C จะเป็นการขายน้ำ
โรงอาหารในโรงเรียนสุราษฎร์ธานีกับหลักสุขาภิบาล
หลักสุขาภิบาล
การสุขาภิบาลอาหารต้องครอบคลุมไปถึงสิ่งต่างๆตั้งแต่ความสะอาดและปลอดภัยของอาหารที่ใช้
อนามัยของผู้ประกอบและผู้บริการการประกอบอาหาร การเก็บรักษาอาหาร
ความสะอาดของภาชนะที่ใส่อาหาร อนามัยของสถานที่ประกอบและบริการอาหารตลอดจนการกำจัดสิ่งปฏิกูลต่างๆ
1) ความสะอาดและความปลอดภัยของอาหาร
อาหารเป็นจุดสำคัญเริ่มต้นที่จะทำให้เป็นอันตรายหรือปลอดภัยต่อผู้บริโภค
ผู้ที่มีหน้าที่จัดซื้ออาหารต้องระมัดระวังในการเลือกอาหารที่ปราศจากเชื้อโรคหรือพิษภัยต่างๆ
2)
อนามัยของผู้ประกอบและเสิร์ฟอาหาร
ผู้ประกอบและเสิร์ฟอาหารมีความสำคัญไม่น้อยกว่าอาหาร
เพราะอาหารอาจจะสะอาดปราศจากเชื้อโรค
แต่ผู้ประกอบการอาจแพร่เชื้อโรคไปสู่อาหารได้ตั้งแต่การประกอบไปถึงเสิร์ฟ
-สุขภาพ
ผู้ประกอบไม่มีโรคประจำตัว เช่นโรคผิวหนัง วัณโรค
-ความสะอาดของร่างกาย มือและเล็บต้องสะอาดเสมอ ล้างมือก่อนปรุงอาหาร
ผมต้องสะอาดและไม่ปล่อยให้รุงรัง
-เสื้อผ้าและเครื่องแต่งกาย ผู้ประกอบมีการสวมใส่เสื้อกันเปื้อนและหมวกคลุมผมให้เรียบร้อย สวมถุงมือพลาสติกในการประกอบการขาย
3) อนามัยของการประกอบและเสิร์ฟอาหาร
- การเตรียมอาหาร
เตรียมอย่างสะอาด
- การปรุงอาหาร
ผู้ปรุงล้างมือสะอาด ปรุงอาหารทุกอย่างให้สุกจริงๆ
- การชิมอาหาร ใช้ทัพพีตักแยก
4) การเก็บรักษาอาหารก่อนเสิร์ฟและหลังเสิร์ฟ ปกปิดภาชนะให้เรียบร้อยไม่ให้แมลงวันไต่ตอมหรือฝุ่นละอองปลิวลงไปในอาหารได้
6) การล้างและเก็บภาชนะและอุปกรณ์เครื่องใช้
ภาชนะที่ใช้แล้วต้องล้างและเก็บอย่างถูกต้องโดยมีขั้นตอนปฏิบัติดังนี้
- · กวาดเศษอาหารออกให้หมด
- · ล้างเศษอาหารออกให้หมดด้วยน้ำเปล่า
- · ล้างด้วยน้ำยาล้างจานจนหมดสิ่งเปรอะเปื้อนและกลิ่นคาว
- · ล้างน้ำให้หมดสบู่ ถ้าเป็นน้ำร้อนได้ก็ยิ่งดี
- · ล้างด้วยน้ำร้อนจัดเพื่อฆ่าเชื้อโรคต่างๆ
- · คว่ำตากแดดหรือผึ่งในที่สะอาดและโปร่ง
7) การกำจัดเศษอาหารและของเสีย
การกำจัดเศษอาหารและของเสียต่างๆต้องทำอย่างถูกหลักอนามัย
มิฉะนั้นจะเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรคต่างๆได้มากมายหลายอย่าง เช่น แมลงวัน แมลงสาบ
ล้วนเป็นพาหะที่จะนำเชื้อโรคมาสู่คนได้ ต้องมีการกำจัดเศษอาหารทุกวัน
ไม่ปล่อยให้เกิดบูดเน่าเป็นแหล่งเพาะเชื้อโรค
-เศษอาหาร
เศษอาหารที่ดีควรรวมไว้ในภาชนะหนึ่งเพื่อนำไปใช้ตามความเหมาะสม
มีการแยกเศษอาหาร
ภาชนะต่างๆตามถังก่อนนำไปทำความสะอาด แยกประเภทของขยะ เช่น แก้วน้ำ ขวดน้ำ
ถุงพลาสติก เพื่อง่ายต่อการนำไปใช้ประโยชน์ต่อ
-น้ำทิ้ง ต้องมีทางระบายน้ำสกปรกต่างๆให้ถูกต้อง
มีที่กรองเศษอาหารออกไม่ให้ปนไปกับน้ำ จะทำให้เกิดการเน่าเหม็นง่าย
ควรมีการกรองพวกไขมันออกเป็นครั้งคราวเพราะอาจอุดตันท่อน้ำได้
นี่คือทางระบายน้ำข้างโรงอาหาร
ไว้สำหรับให้ผู้ประกอบการล้างทำความสะอาดอุปกรณ์ต่างๆ
หลังจาก
13.00 น. โรงอาหารจะปิดทำการ
ผู้ประกอบการและแม่บ้านจะช่วยกันทำความสะอาดตามบริเวณที่เป็นความรับผิดชอบของตน
No comments:
Post a Comment